Enroute Argentinië Noord West deel 2

Selfdrive dg 2 en 3. Na zaterdag rustig wakker te zijn geworden met een mooi zonnetje, zijn we enroute gegaan naar Iruja, klein dorpje in NW uithoek, zo'n 300km van Bolivia. Zou mooi moeten liggen tussen de bergen in, vandaar deze bestemming ;-) Wisten dat t een spannende tocht was, maar om nou te gaan 4WD-en met een VWtje.... 

Zijn heerlijk rustig vertrokken, moesten zo'n 140km rijden naar de eindbestemming met wat leuke dorpjes onderweg. Hebben een stop gemaakt onderweg van Purmamarca naar Maimara, waar een heel bijzondere en mooie begraafplaats moest liggen. Eenmaal aan het eind van een erg stil dorpje was dit uiteindelijk toch te vinden, terwijl we al t dorp uitreden en de hoop hadden opgegeven zagen we opeens de begraafplaats aan onze linkerzijde liggen.
Verder onderweg gestopt bij Tilcara, waar op de site Pucara een fort zou moeten zijn uit de inca tijd. Wij sportievelingen dachten we lopen wel even die paar km en 1000+ meter omhoog, zo gezegd ook gedaan. Maar het viel toch tegen, helemaal toen we een beetje bedrogen uitkwamen door het feit dat dit hele zaakje gereconstrueerd was en bovendien leek het niet eens oud. Dus zijn we t dorp ingewandeld, hebben genoten van een frisje en zijn verder gegaan. 

Uiteindelijk zijn we in de laatste grote plaats gestopt voor de selfmade lunch, broodje kaas, ham, tomaat en mayo.... Naast de auto.... In Huamahuaca, waar we naast de markt zijn gestopt, voor paparazzi hebben gespeeld en hebben geprobeerd iedereen erop te zetten om de indruk te geven van de wereld en cultuur waarin we zijn beland. Na een Empanada en nog een frisje zijn we verder gereden, om  zo'n 50km verder uiteindelijk de secundaire weg ;-) op te gaan. 

 De eerste 500m was zo vreselijk dat de reisorganisatie goed door de mond is gegaan en Marc zich heeft afgevraagd of we wel verder moesten. Het enige wat echt beangstigend was... : we moeten 53km, wat als de banden dit niet trekken. Maar, weg vervolgd... om uiteindelijk door 1 grotere rivier, 3 kleinere stroompjes te rijden ; 30 km te klimmen met haarspelden, 21 km af te dalen zonder ruimte voor de tegenliggers.... Langs de kerk het dorp door te scheuren over enorme keien, dat we dachten en dan gaat t hier zo mis... Om na 2,5 u over deze barre weg uit te komen bij een super mooi hotel, tussen 2 bergen in. En dan te vertoeven in de mooiste kamer, met het meest prachtige uitzicht en dan een glaasje Cava in de hand om nog eens te proosten op ons huwelijk, een mooi leven en een bijzondere reis samen- dan vergeet je echt even alles om je heen. 

De avond viel snel en na 2000m klimmen en dalen hakte de moeheid erin. De volgende morgen (zondag) vroeg op pad gegaan op dezelfde weg terug om enigszins bussen en vrachtverkeer te kunnen mijden. Gezien terug bekend terrein was hebben we de I-Phone aan de radio gekoppeld, en daar gingen we dan met de golden oldies en ABBA in t bijzonder door de bergen. Voor beiden een herinnering aan vroeger onderweg op vakantie door de bergen.

Uiteindelijk om 1100u, na ruim 2u weer op de snelweg. Lekker doorgereden terug naar Purmamarca om in te checken en toch met mooi weer nog 70km door te rijden naar t westen om een bezoek te brengen aan de Salinas Grandes. Fantastisch was het echt, wat een bijzonder fenomeen, zoutvlaktes op 4200m hoogte en dan op de achtergrond de bergen met de witte toppen van sneeuw. Letterlijk adembenemend, het slaat op je ogen en keel, maar echt een bizarre gewaarwording.

Onderweg terug Purmamarca zelf nog even kort bezocht om vervolgens de auto even onder handen te nemen zodat we morgen niet direct in t stof zitten. Daarna (na)genoten van een mooie tour, een lekker wijntje, lekker eten, om nu bijna te gaan slapen. Maar niet zonder dit even vastgelegd te hebben. De foto's staan klaar maar hebben in de bergen wat moeite met uploaden dus die volgen....

Morgen - helaas voor jullie alweer maandag - enroute naar Cachi, zuidelijk dus..... het gebied van de reuze cactussen.