Enroute Cachi-Cafayate (alias Dakar) - om te eindigen in Salta

Dinsdag 16, woensdag 17 en donderdag 18 april

Selfdrive heeft ons de ochtend van de 16e, naar Cafayate gebracht. Wat een erg mooie tocht moest worden.... volgens zeggen, viel ons na de afgelopen dagen tegen. Vandaag ook even niet de broodjes, kaas, ham en tomaat meegenomen, we dachten, onderweg naar het wijnstadje van de regio doen we wel een keer een uitgebreide lunch onderweg. Helaas, t mocht niet zo zijn. Totaal moesten we 170km  rijden, echter dat was dus op een heel erg stoffige B-weg. Zijn maar paar dorpjes tegen gekomen, echter het leek allemaal erg verlaten. Dus besloten zo hard als we konden door te karren, op naar de wijn en een goede lunch. Rond 1400u aangekomen, auto en spullen gedropt bij het hotel en het dorp ingegaan. 

Daar werd het uiteindelijk een Tamale vooraf. dat moesten we toch proberen, maar kom je eten, wees niet bang dat zetten we niet op tafel. Vervolgens een lekker bordje Papas Fritas met een Sandwich de Lomo (een dunne steak) en een litertje Torrontes ( de meest bijzondere en heerlijke Argentijnse wijn). Anderhalf uur later zijn we dus maar even berust in een siësta om rond 2000u richting een eetplek te gaan. Is uiteindelijk de 'Casa de las empenadas' geworden, waar je een dozijn overheerlijke empanadas kunt eten met een biertje of een wijntje erbij. Tentje zal niet meer dan 10x4 geweest zijn, maar was een heerlijke plek, met heerlijke verse empanadas. Om vervolgens rond 2300u moe en voldaan een heerlijk groot en eindelijk lang bed in te stappen. 

De volgende ochtend, woensdag dus, zijn we rustig opgestaan, wederom een karig ontbijtje (dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd is van de dag, dat zien de Argentijnen toch anders) en vervolgens maar eens op zoek gegaan naar een goed wijnhuis voor een rondleiding en natuurlijk om een glaasje te proeven. Zo zijn we allereerst naar Domingo gegaan . Helaas was de uitleg in t Spaans, ze waren wel volop aan het persen wat leuk was om mee te maken. Het glaasje Torrontes en Malbec naderhand smaakten prima, daar heb je geen vertaling voor nodig. Vervolgens de andere kant opgelopen op zoek naar een ander wijnhuis waar we wellicht wat meer uitleg in het Engels konden krijgen, maar moesten helaas wachten. Dus dan maar gaan lunchen met een salade en een schnitzel en uiteraard een wijntje. 

Om rond 1500u dan de rondleiding te krijgen bij El Porvenir, en een uitgebreide proeverij die daadwerkelijk super relaxt was, met zijn tweetjes, echt genieten. Daarna (we lijken wel twee oude mensen) wederom een uurtje geslapen om rond 1900u naar Chanto's te gaan waar we de avond ervoor van een glaasje genoten hadden en wat de enige wijnbar was van heel het dorp. Om daar dan dus de verschillende merken te vergelijken.... dat hoort erbij. Vervolgens weer gaan snacken bij de empanada tent. 

Tas gepakt en klaargezet, op de IPAD het interview terug gekeken van ons koningspaar en vervolgens het licht uit gedaan om deze morgen vroeg weg te rijden naar Salta, naar Finca Valentina.

Gelukkig wederom een aardige route gereden, na eerst bij de bakker wat voor onderweg te hebben gehaald ipv dat karige ontbijt, uiteraard ook een gebakje ter ere van oma's 91e verjaardag. Door de Quebrada de Cafayate gereden wat erg mooi was om daarna lekker door te scheuren, eindelijk op asfalt. Om vandaag dan maar 1 rondje van de zaak te doen in Salta om de juiste route te vinden, gelukkig maar 20 minuten omgereden om tot slot in een oase van rust en sfeer terecht te komen. 

Denk aan een mooi wit Toscaans landhuis, aan een landweggetje hobbelend ernaartoe, een strak zwembad in de achtertuin. Een kok die heerlijke creaties maakt, een suite boven met dakterras.... Wat wil een mens nog meer. 

Inmiddels liggen we daar aan het zwembad, met een derde glas wijn, na een heerlijke lunch van zelfgemaakte ravioli met pompoen in een runder-honing jus en een grote salade met appel en geitenkaas. Wat is dit genieten. Even buiten de stad Salta en dichtbij het vliegveld. Morgen nog zo'n dag en dan na het 4WD nog een hele dag hier terug.... Heerlijk vooruitzicht, zou hier eigenlijk niet meer weg willen.